خلاصه درمورد فردوسی خلاصه باشه و از گوگل و پادرس نباشه

یک روز افتابی بود که یک درخت کوچک در کنار درخط پیر روید. چندین سال گذشت درخت کوچک بزرگ شد و روزی که پاییز پایان یافت، درخت جوان سر سبز شد و درخت پیر برگ های کمی داشت که درخت جوان درخت پیر را مسخره می کرد که درخت پیر سوکت خود را رایت کرد یک سال درخت جوان درخط پیر را مسخره می کرد که درخت پیر برگشت تو گفت یک روزی بوزد باد سرد بر سرما که من ریشه ی کلفتی دارم و ریشه ی تو نازوک و کوچک است و من در مگابل باد سرد می یستم ولی تو را باد با خود می برد. و چند رو ز دیگر همان اتفاق افتاد. باد امده بود درخت جوان را با خود برد، درخت پیر که آن سوخن را به درخت جوان گفت در خت جوان درخت پیر را مسخره کرد و باد هم حرف های انها را گوش می کرد و درخت جوان از ریشه کنده شود. پایان